Też tam byłam... swoje przeżyłam Dla mnie najgorszym etapem był etap pierwszy... bieg. Matko Boska nie znosze biegać! Kwestia nie nóg tylko samej kondycji. To było najtrudniejsze - potem... no tak. "pokaż co masz w plecaku" i w butach przy okazji. Chwila nieuwagi - źle zasznurowane desanty - i zaczyna się. Pięty zaczynają pobolewać -a to początek. Pąpki. Och... gdybym ja wiedziała, że nie trzeba robic na kosciach - co prawda nie zbawiłoby mnie to od kary ale z dziesieć więcej by było Następnie lina, stwierdzam iż "to ja już idę robić karne: ;P Tu właśnie zauważa sie powazne niedociągniecia w sile Ale grunt to zabawa. Brzuchy - no nawet nawet ale te 5 zabrakło i jak by nie było co???karne! tak jest! ;D dobra tam... pomiędzy bagna... he he... wlazłyśmy z Kumpelom ze S.W.O.T 2 po szyje w śmierdzące bagno żeby przenieść plecaki podczas gdy 5 metrów dlaej było suche prejscie. Nasze miny były godne zabójców ;P Strzelanie było najłatwiejsze ze wsyztskiego. Test izraelski jakoś dodał mi sil ale tor linowy je zabrał... ostatnia lina przedemną wisi a ja po kilkunastu podejsciach spadam bo mi ręce opadają same... życie nie pieśći jak to mówią do następnego punktu pobładziliśmy trochę bo oczywiscie wpadłam na pomysł wspaniałomyślnych skrótów które zaprowadziły nas pod sciane płotów i wracaj żołnierzu na trasę! xD idziemy do kajaków i rzeka przeszliśmy przez nią chociaż 30 metrów od nas byl most nie chciało nam się wracać do niego... kij tam. I wątek humorystyczny... idziemy i mówię "już nie daleko" bo kumpel mi padał... i idą pierwsi i on pyta się "ile jeszcze?" a jeden mówi "jakieś 2km" ok. idą drudzy i pyta "ile jeszcze?" oni "no jakies 5 km" a on "ile?!" na koncu idzie trzecia para i pyta "ile jeszcze?" a jeden mówi "ło...jeszcze jakieś 10km" a on "co?!!! no nie..." Myślałam że padnę ze śmiechu "im bliżej tym dalej" a ja mu ściemnialam że juz ich widać i tak co kilometr albo mówię mu ze idziemy do torów i wyszliśmy na polanie "i gdzie te tory?bo ja widzę tylko pola i rzeke" no dora źle odczytałam wybacz ;D kajaki... ja płynę dopłynęłam pół godizny przed partnerem i czekałam na niego ale jak dotarł to padł jak trup. Smiałam się z niego bo dla mnie to była przygoda a nie czysta rywalizacja. dostałam kartkę z zadaniem. Uff..ruski rozszeżony do czegoś zobowiazuje daliśmy radę i pomogliśmy też ale anonimowo troche mi się mózg wyłączył i plątałam się ale dało rade i do rzeki na minusie a ja do stanika i gaci i dawaj partner mi się wycofał i dołączyłam się do "młodziaka". Przechodizlismy obok dość nieprzyjemnie pachnącej oczyszczalni ścieków.. do rzutu granatem! i co?nic... żaden nie trafiony 20- bieg! nogi miałam tak juz poranione ze biegałam na boso... nogi mi trochi zmarzły ale szłam dalej w trampkach kolegi (pozadrowienia dla niego) doszliśmy do rozpoznawania broni... i kilka kółek wokół obozu (dobrze ze młodziak był bo bym biegała tam do białego rana - taka moja znajomość z bronią) i gotowanie jajka tam już mówię dosć. Dziękuje... Już podczas biegania wadzilam sobie o pięty co mnie doprowadzało do dźwięku podobnego do ultradźwięku Bolało jeszcze dobry tydzień i chodziłam w butach bez sznurówek ledwie ledwie... Ale warto było... wymarzłam się w nocy pod nie dajacymi ciepła kocami a rano wyszłam z namiotu jak dziecko wojny nogi bolą, brudna, zmeczona ale zadowolona Cieszę się, że doszłam tak daleko z uwzglądneiniem doszłam bo nogi mialam w złym stanie. chętnie pojadę na rajd w przyszłym roku bo nigdy się tak nie uśmiałam xD xD xD poza tym przygoda, test - mozna poznać własne mozliwości. I o to chodzi